Vele Amerikaanse mediabedrijven en consumentenmerken hebben zich de voorbije dagen publiekelijk geëngageerd in de strijd tegen racisme in de VS naar aanleiding van de dood van George Floyd. Ze laten het daarbij niet alleen met symbolische acties, maar tasten ook in de geldbeugel door burgerrechtenverenigingen financieel te steunen. Zo zouden zij enkele dagen terug al ruim 1,7 miljard dollar hebben gedoneerd. Merken – en hun CEO’s – versterken zo een trend naar toenemend bedrijfsactivisme rond brandende maatschappelijke thema’s. Onuitgegeven in de geschiedenis.
 

De beleveniseconomie wordt het zwaarst getroffen door de coronacrisis: van luchtvaart over toerisme en horeca tot culturele en sportieve evenementen. De economische én maatschappelijke impact is bijzonder groot. Steun van de overheid is nodig. Want belevenissen geven vorm aan onze moderne cultuur en vorm van samenleven. Belevenissen maken ons tot wie we zijn. Mijn opinie deze week in De Tijd lees je hier.

Het vertrouwen in de overheid en het politiek-economische systeem is op een dieptepunt beland. En dat zowel internationaal als in eigen land. De coronacrisis en de aanpak daarvan is daar zeker niet vreemd aan, zo blijkt uit onderzoek van VRT en De Standaard. Het bevestigt dat twee 'nieuwe' breuklijnen de publieke opinie beroeren: cultureel (open versus gesloten samenleving) en systemisch (establishment versus anti-establishment). In een opinie voor de VRT NWS wijs ik erop dat beleidsmakers (en bedrijfsleiders) niet mogen overgaan op 'business as usual', maar op zoek moeten naar een nieuw evenwicht. Leest u hier even mee? 

In crisistijden komt écht talent altijd bovendrijven. BBDO Belgium werd afgelopen week internationaal uitgeroepen tot het beste reclamebureau ... van de wereld, vanwege een hele reeks sterke creatieve ideeën, en altijd vinger aan de pols van de wereld. Zo zie je maar dat een klein land ook heel groot kan zijn. En dat allemaal vanuit 'hell hole' Molenbeek. Waarvoor de wereld plat ging, ontdek je hier.

De toekomst van Brussels Airlines stond de voorbije dagen hoog op de agenda. Ook voor wie niet in de luchtvaartindustrie werkt, dringt de vraag zich op wat is de toekomst van mijn job, mijn bedrijf? Daarbij zullen de komende weken en maanden soms verpletterende keuzes dienen gemaakt. Een verleden zal versneld achtergelaten worden en een pad naar een nieuwe, andere toekomst ingeslagen. Vandaar dat we ons allemaal een beetje Brussels Airlines voelen, schreef ik deze week in een opiniebijdrage in de krant De Tijd. Lees hier meer.