Willy Sommers op Pukkelpop

​Willy Sommers was de absolute revelatie op Pukkelpop vorige week. Een voorbeeld van doorgeschoten muzikaal  eclecticisme in het Spotify tijdperk, of een boegbeeld van nieuwe intergenerationele marketing?

​Zelfs de cultuurredactie van kwaliteitskrant De Standaard kon er deze week niet naast kijken: het optreden van de Vlaamse charmezanger Willy Sommers (66 intussen) was een van de blikvangers van het Pukkelpop festival in Hasselt. Ondersteund door Mauro Pawlowski en Daan kreeg Willy Sommers hele horden jonge festivalgangers aan het dansen en meezingen. Tot grote verbazing van de zanger zelf die  achteraf – nog in volle roes – tegenover de media van zijn beste concert ooit gewaagde. Memorabel was het in elk geval.
 
Er zijn op zijn minst twee lezingen van het fenomeen Willy Sommers mogelijk. Het is voor de meeste waarnemers intussen wel duidelijk dat Pukkelpop opnieuw op zoek is naar een eigen muzikale identiteit. De kans is groot dat het geen eenduidige identiteit, maar wel een identiteit die meerlagig is: een comglomeraat van verschillende deelidentiteiten die elk hun eigen wereld creëren. Dat hoeft ook niet te verbazen in een tijdperk van Spotify waarin algoritmen muziekliefhebbers op hun smaken en voorkeuren bedienen, en vooral voor een grote echokamer zorgen. Het maakt de overstap naar muzikale genres in belendende percelen minder evident. Muziek is ook een beetje een weerspiegeling van de tijd waarin we leven: “living apart together” als nieuwe norm.
 
Maar Willy Sommers maakt ook duidelijk dat het mogelijk is om smaken en voorkeuren te overstijgen en plaats te maken voor collectieve belevingen (het “buzz” woord van de moderne muziekfestivals, zie het succes van Tomorrowland). Waar Willy Sommers, en andere Vlaamse charmezangers, tot voor enkele jaren op dezelfde weide in Kievit, nog werden afgeserveerd aan een ouder publiek op een apart festival, “Rimpelrock” geheten, is het vandaag mogelijk om generaties te overstijgen en te verbinden. In die zin wijst Sommers ook op het potentieel van intergenerationele marketing waarbij mensen van verschillende leeftijden voor een gezamenlijk project kunnen warm gemaakt worden.
 
In die zin gaat intergenerationele marketing ook in tegen een stroming waarbij media en marketeers mensen (kunstmatig) opdelen in generaties.  Jongeren van vandaag zijn op zoek naar houvasten en zekerheden, in een woelige wereld, en die vinden zij in de eerste plaats bij ouders (en hechte vrienden).


 Foto: Het Nieuwsblad