Pijnlijke lessen voor Antwerp

De oudste voetbalclub van ons land, Royal Antwerp FC, kwam deze week in een publieke storm terecht door de aanwerving van Marc Overmars, die eerder bij Ajax Amsterdam aan de deur was gezet wegens grensoverschrijdend gedrag. Sponsors haakten intussen af en pogingen om de storm weg te zetten als een ‘communicatiefout’ maakten weinig indruk. Enkele management- en communicatielessen voor de ‘Great Old’, en anderen.

De feiten zijn intussen voldoende bekend. De komst van Overmars bleef niet beperkt tot de sportrubrieken van de kranten, maar was zelfs voorpaginanieuws, en dat op een ogenblik dat de oorlog in Oekraïne in alle hevigheid verder woedt en de Amerikaanse president Biden ons land aandeed. Wat kunnen we uit de perikelen van Antwerp opnieuw leren?

1. Aanpassen of verdwijnen. De wereld is fundamenteel veranderd, ook als het over relaties tussen mannen en vrouwen gaat op de werkvloer. Maar het lijkt wel of #metoo en de recente rechtszaken tegen bekende mediafiguren in ons land aan de leiding van Antwerp zijn voorbij gegaan. Hoogst opmerkelijk omdat de betrokken sportief directeur door zijn oude club, Ajax Amsterdam, eerder aan de deur werd gezet voor deze feiten. Maar zo iemand wordt wel met open armen binnen gehaald door Antwerp. Ook hier geldt dat organisaties, zelfs voetbalclubs, zich moeten aanpassen aan een snel veranderende omgeving om te overleven. Wat gisteren nog deel was van een diepgewortelde bedrijfscultuur is vandaag maatschappelijk niet langer aanvaard.
2. Reputaties komen te voet en gaan te paard. Het is een torenhoog cliché, maar het is ook in deze zaak nogmaals aangetoond hoe snel alle verdienstelijke inspanningen tijdens de voorbije jaren van de clubleiding om van Antwerp een sterk merk te maken op amper 24 uur teniet gedaan kunnen worden. En ook al boekt Antwerp – met Overmars - straks sportieve successen de nasmaak zal wrang blijven.
3. Geen woorden, maar daden. Tijdens de voorstelling van Overmars verwees de directie van Antwerp graag naar de waarden van de club die ze samen deelden. Organisaties kloppen zichzelf maar wat graag op de borst met waarden, purpose en cultuur. En dat is goed. Maar er gaapt vaak een diepe kloof tussen woord en daad. Tussen kreterij en praktijk. Waarden kan je niet verankeren op papier, of ‘framen’ tijdens een persconferentie, waarden moeten elke dag in praktijk omgezet worden.
4. Intern voor extern. Wat de aankondiging van de komst van Overmars extra pijnlijk maakte, was dat de eigen medewerkers van de club niet vooraf werden geïnformeerd maar het nieuws via de sociale media dienden te vernemen. Ook hier geldt de gouden regel dat organisaties eerst de eigen medewerkers inlichten over belangrijke beslissingen vooraleer naar de buitenwereld te stappen. Het geeft ook aan waar de prioriteiten liggen van een organisatie: een snelle publiciteitsstunt in de media of een eerlijk en open gesprek met de eigen achterban, ver weg van de camera’s. Opnieuw een gemiste kans van Antwerp.
5. De baas is niet langer de baas. Er waait al enkele jaren een nieuwe, moderne wind door de Bosuil, de oude naam van het stadion van Antwerp. Maar ook de directie van Antwerp heeft tot eigen scha en schande moeten vaststellen dat in een moderne organisatie de baas niet langer de baas is en dat het tijd is voor nieuwe vormen van empathisch en dienend leiderschap. En dat de belangen van de aandeelhouder(s) in balans moeten zijn met de belangen van de stakeholders.

 
Het is hoog tijd dat de ‘Great Old’ binnenstapt in de 21ste eeuw.