Millennials: honkvaste generatie

Van de millennials leeft heel sterk het beeld van een vrijgevochten generatie die graag de regie van het eigen leven in handen neemt. Maar deze populaire beeldvorming staat ver verwijderd van de werkelijkheid. Millennnials blijken bijzonder honkvast te zijn. Ook als het op hun professionele loopbaan aankomt. 

​Enkele weken geleden geraakte al bekend dat vier op tien mannen tussen 25 en 29 jaar in ons land nog steeds bij hun ouders inwonen. Haast een verdubbeling tegenover 10 jaar terug. Daar zijn uiteraard een hele resem praktische en materiële redenen voor. Van Hotel Mama tot Papa Taxi. Wellicht heeft ook  de bankencrisis van 2008  een diepe stempel gedrukt op deze jongeren. Tien jaar geleden spatten heel veel dromen – van hun ouders - uit elkaar en zetten gezinnen noodgedwongen een stapje terug op de mentale ladder van verwachtingen en aspiraties. Of dienden zij opnieuw op de kleintjes te letten bij het winkelen.
 
De crisis mag in de tijd alweer ver achter ons liggen, zij laat nog steeds haar sporen na. Met name bij de jongvolwassenen. Het is al langer geweten dat belangrijke maatschappelijke gebeurtenissen tijdens de adolescentieperiode bijzonder grote impact kunnen hebben op het collectieve zelfbeeld van een hele generatie. Het doen en laten van millennials zal nog voor lange tijd getekend worden door de bankencrisis van 2008 en haar naweeën. Niet alleen in Zuidelijk Europa (Griekenland, Italië en Spanje), maar ook bij ons.
 
En die effecten zinderen ook na op de arbeidsmarkt. Heel lang werd voor waar aangenomen dat de jongeren van deze generatie zich niet voor lange tijd wilden binden aan een werkgever.  Of dat zij niet langer voor een baas wilden werken, maar zelf hun eigen zaak wilden opstarten. En dat zij zo een breuk wilden maken met oudere generaties. Ook die beeldvorming wordt doorprikt op basis van grondig onderzoek. In eigen land hebben de studies van uitzendgroep Randstad al langer aangetoond dat het loon en andere voordelen, werkzekerheid en werksfeer de belangrijkste criteria zijn om een werkgever te kiezen. Arbeidsmarktspecialist Jan Denys wijst er al langer op dat er op dat vlak weinig of geen verschillen bestaan tussen de generaties. Of in elk geval veel kleiner dan algemeen wordt aangenomen.
 
Een Amerikaans onderzoek bevestigt intussen dat millennials veel minder “job-hoppers” zijn dan wat media en trendwatchers allerhande ons graag voorhouden.  Een onderzoek bij ruim 1200 jongvolwassenen tussen 18 en 34 jaar dat werd gepubliceerd in de gezaghebbende Harvard Business Review (maart-april 2017) toont aan dat deze jongeren er een eerder conservatief wereldbeeld op nahouden als het over hun professionele loopbaan en toekomst gaat.  Maar liefst 44% van de ondervraagden gaf aan dat trouw blijven aan eenzelfde bedrijf de beste manier is om de carrièreladder te beklimmen. Een minderheid van 25% zoekt zijn heil liever in het veelvuldig veranderen van werkgever.  Terwijl 22% aangaf dat een eigen zaak opstarten de beste weg is naar een succesvolle carrière.
 
De onderzoekers concludeerden terecht dat alhoewel deze jongeren intuïtief aanvoelen dat het nemen van risico’s en het daarbij horende falen belangrijk zijn om vooruit te komen in het leven, zij in de feiten liever bij eenzelfde werkgever blijven om hun carrière er financieel op vooruit te helpen. Eerder dan regelmatig van werkgever te veranderen, of zelf een zaak op te starten. Het is een filosofie, en een werkelijkheid, die eerder doet terugdenken aan het arbeidsethos van hun grootouders, de babyboomers, uit de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw.
Het verklaart tevens waarom ook bij ons – luidens het Randstad onderzoek - de overheid, en met name de lokale overheid, opnieuw zo’n populaire werkgever is geworden. Zelfs aantrekkelijker dan de private sector. Ook bij jongeren. Met beide voeten op de grond.