Marc Coucke: sterke crisismanager

Never waste a good crisis. Het moet zowat het adagio zijn van Pro League voorzitter Marc Coucke in de nasleep van de bom die deze week in het Belgische voetbal is ontploft. Coucke werpt zich op als een echte crisismanager. Wat kunnen we van hem leren?
 

Het was vorige vrijdag in De Afspraak (Canvas) zondermeer het sterkste publieke optreden van Marc Coucke sinds de start van zijn voetbalcarrière. Hier stond een voorzitter die de gebeurtenissen niet lijdzaam en angstig ondergaat, maar die de zaken in handen neemt en zijn eigen agenda uitzet. Coucke op zijn best.
 
Zijn strategie komt in essentie neer op volgende uitgangspunten:

1. Laat het gerecht zijn werk doen
Het verleden is het verleden. Verleen alle medewerking aan het onderzoek. Zonder heilige huisjes of taboes. Het gerecht als een bondgenoot en niet als een vijand. En misschien zelfs een beetje een bevrijding, want het moet ondraaglijk zijn om te leven met een tikkende tijdbom van malafide makelaars, matchfixing, en corrupte scheidsrechters.

2. Kondig een nieuw tijdperk aan
Maak van de crisis dankbaar gebruik (en misbruik) om de breuk te maken met het malafide verleden. Stel intern orde op zaken. Doe dat zelf, vooraleer buitenstaanders (de overheid) het in jouw plaats doen. Zelfregulering voor overheidsregulering. En laat het werk doen door “onafhankelijke” experten. Een soort van waarheidscommissie. En werp je zelf op als een nieuwe Messias.

3. Hou slag om de arm
Misschien is afgelopen week maar het topje van de ijsberg naar boven gekomen. Een crisis is als een storm en heeft vaak twee ogen. Mogelijks komt er straks nog meer naar boven (kans is groot met zoveel verdachten die elk hun eigen hachje zullen willen redden, ook door anderen aan de galg te praten). Daarom zegt Coucke dat “iedereen” in en rond het voetbal ervan “wist”. Wat nog niet betekent dat iedereen medeplichtig is geweest. Maar je sluit ook niets of niemand uit. Hou dus vooral een slag om de arm.

4. Stel jezelf in vraag
Een echte crisismanager stelt zich best zeer onthecht op. Gaat boven het gewoel staan. En stelt bij voorkeur ook zijn eigen positie in vraag. Vandaar de retorische vraag van Coucke of een voorzitter van de Pro League wel een voorzitter van een profclub moet zijn (in zijn geval RSC Anderlecht). Het doet me denken aan de gevleugelde woorden van toenmalig SP-voorzitter Louis Tobback in de marge van het Agusta omkoopschandaal in 1995: “dit is het einde van een generatie, en het is het einde van mijn generatie”.

5. Klaar voor twee processen
​Een crisis wordt altijd op twee fronten gestreden. Er is het onderzoek van het gerecht, maar er is ook het proces in de media. Vaak worden verdachten eerst veroordeeld in de media en de publieke opinie, en dan pas in de rechtszaal. Daarom zijn goede advokaten vandaag niet alleen gehaaide juridische raadsheren, maar ook ook door de wol geverfde woordvoerders én spin doctors. Reputaties wegen wellicht zwaarder door dan boetes.