Dit was mijn 2021

Een jaar is alweer voorbij gevlogen. Een jaar waarin alles anders zou worden, maar waarin heel veel bij het oude is gebleven. Het tweede coronajaar in onze moderne tijdrekening bracht geen ‘nieuw normaal’, maar vooral hunker naar hoe het ooit is geweest, maar ook met het besef dat het nooit meer zal worden zoals voorheen. Met de vrijwilligers in de vaccinatiecentra als mijn absolute helden van 2021. Hierbij mijn eigenste jaaroverzicht. En meteen mijn allerbeste wensen aan elk van u voor het nieuwe jaar.

1. Helden van het jaar: vrijwilligers in de vaccinatiecentra
​Het tweede coronajaar bracht ons de vaccins. Een staaltje van innovatie aan een snelvaart ontwikkeld om ons te wapenen tegen een hardnekkig virus. Maar geen vaccinatie zonder de vrijwilligers van de vaccinatiecentra. Zij zijn voor mij de echte helden van 2021. Omdat solidariteit meer is dan vluchtig medeleven van voorbijgaande aard, en vooral structureel ingebed moet zijn om echt een verschil te maken. 
2. Doorbraak van het jaar: Amanda Gorman
Opeens stond ze daar, als een baken van licht, op een podium bij de inhuldiging van Joe Biden als nieuwe Amerikaanse president. Van Bidens toespraak herinner ik me niet veel meer, maar het gedicht van Amanda Gorman bleef nog lang nazinderen, en liet een diepe indruk na: The hill we climb. Een boodschap van hoop in een grauwe wereld. Een bron van inspiratie voor het nieuwe jaar.
3. Technologie van het jaar: metaverse
2021 was het jaar waarin de technologiereuzen Google, Apple, Facebook, Microsoft en andere Amazons en Tesla’s machtiger en rijker werden dan ooit. Zoveel concentratie van macht is ongezien in de moderne tijd. Een fel belaagde Marc Zuckerberg veranderde de naam van Facebook in Meta, en gaf zo het signaal dat de virtuele werkelijkheid niet langer een hersenspinsel is, maar heel dichtbij is.  Het rijk van de vrijheid zal straks wellicht een virtueel rijk zijn.
4. Trend van het jaar: ‘Krikkel’
Mensen zijn zo ‘krikkel’ geworden, vertelde mijn kapster in september. En geen betere barometer van de tijdsgeest dan het salon van een kapster. Het was een jaar waarin mensen – moe van zoveel corona – prikkelbaar waren, weinig verdraagzaam voor elkaar, en in voetbalstadia zelfs elkaar te lijf gingen met vuurpijlen. Ook over de vaccinatie – voor kinderen – raakten de gemoederen oververhit.  In de politieke arena was polarisering aan de orde van de dag. Wij versus Zij. 
 5. Boek van het jaar: The generation myth 
Het was jaar waarin opnieuw teveel boeken ongelezen op een stapeltje zijn blijven liggen. Maar er is één boek dat ik heel graag heb gelezen, en hier ook uitgebreid besproken, omdat het heel wat goedkope praatjes, en mythes over generaties, en verschillen tussen de generaties doorprikt: The generation myth van de Engelse onderzoeker Bobby Duffy. Generaties hebben meer met elkaar gemeenschappelijk dan wat ze scheidt. En dat vind ik hoopgevend nieuws om het jaar uit te wuiven.