25 jaar Telenet: 'mijn kindje'

 Voorbije week was het precies 25  jaar geleden dat Telenet werd opgericht. Ik had het voorrecht om als communicatiedirecteur mee aan de wieg te staan van een van de belangrijkste technologische, economische én maatschappelijke succesverhalen in Vlaanderen van de voorbije kwarteeuw. Het logo en het merk Telenet voelen zovele jaren later nog steeds aan als een beetje  ‘mijn kindje’.  Over de kracht van een sterk merk.

Midden jaren 1990  wilde Vlaanderen een zitje veroveren op de snel aanstormende trein van nieuwe technologische revoluties. Het ging om een unieke samenwerking tussen overheid, universiteiten en publieke en private financiële partners. En er was ook het inzicht dat de infrastructuur van de televisiekabelnetwerken kon opgewaardeerd worden om nieuwe, hoogwaardige telecommunicatiediensten in de huiskamer te brengen. 
 
Het project sloot haarfijn aan bij het beleid van de toenmalige Europese Commissie, die investeringen in grote infrastructuurwerken als een hefboom voor economische groei en welvaart zag. Dat is meer dan ooit een brandend actueel thema. Het ziet er gelukkig naar uit dat Europa in de nasleep van de coronacrisis opnieuw de kracht heeft gevonden om industriële en maatschappelijke bakens naar de toekomst uit te zetten in het kader van de zgn Green Deal.
 
Een kwarteeuw Telenet leert ons ook dat je de slaagkansen van technologie, en dus ook van ondernemingsprojecten die daarop gebaseerd zijn, moeilijk kan voorspellen. Wat de beste ingenieurs ook vermogen, het is uiteindelijk de consument die over het lot van technologie beslist. In de eerste ondernemingsplannen midden jaren 90 lag het accent bij de stichters van Telenet heel sterk op het aanbieden van vaste (!) telefoondiensten, in concurrentie met het toenmalige monopoliebedrijf Belgacom. Toen Telenet vanaf 1998 met een grote gele tent in alle Vlaamse steden en gemeenten neerstreek, was dat al anders. Grote groepen klanten, vooral ouders met opgroeiende kinderen, verdrongen zich voor de kleine computerschermpjes om de allereerste bewegende videofilmpjes met muziek te bewonderen. YouTube en TikTok waren nog ver weg, maar het was wel duidelijk dat een heel nieuwe wereld – het internet - open ging. Dat heette toen nog  de informatiemaatschappij, maar het heeft vandaag een digitale revolutie teweeggebracht die in alle economische en maatschappelijke geledingen ingrijpt. En nog aan impact heeft gewonnen in de voorbije coronaperiode.
 
Toen ik in het najaar van 1996 bij Telenet aan de slag ging, waren we met een twintigtal moedigen. De gemiddelde leeftijd moet ergens rond dertig jaar zijn geweest. Het was een groepje pioniers van zeer divers pluimage dat vastbesloten was met breedbandtechnologie de wereld – of althans toch Vlaanderen – te veroveren. Buitenstaanders die in die pioniersjaren het bedrijf bezochten, spraken van een cultuur die het midden hield tussen de campus van een Amerikaanse high school en “Schalkse Ruiters”, het in die dagen immens populaire tv-programma van Bart De Pauw en Tom Lenaerts. De kracht van een onderneming zit in haar cultuur.

Het was ook de kracht van het Telenet-merk en zijn logo (na 25 jaar nog altijd een lachend, geel gezichtje). Later zelfs met een knipoogje.  En een kwarteeuw Telenet toont ook aan dat in een onderneming zoals Telenet, aandeelhouders, CEO's, kaderleden kunnen komen en weer gaan, maar dat een sterk merk altijd blijft bestaan.  Proficiat Telenet met deze 25 jaar.